Op naar Florida! en Longhorn

In de nacht van zondag op maandag heb ik onrustig geslapen, zo'n gek idee dat we 's avonds al in Florida zouden zijn. De wekker hadden we gezet op 3.15 uur maar deze ging om de een of andere reden niet af en gelukkig werd ik om 3.40 uur wakker.
Alle koffers en trolleys stonden gepakt en moesten alleen nog in de auto gezet worden.
Ik injecteerde mezelf met een spuit tegen trombose, deze had ik na overleg van de arts gekregen.
Na een heel snel ontbijt en de auto geladen te hebben, gingen we op weg naar Schiphol.
Sebastian reed met ons mee zodat hij de auto weer mee terug kon nemen. Het was uitzonderlijk rustig onderweg en binnen een uur en een kwartier waren we al bij de parkeerplaats op Schiphol. Het was fijn dat hij erbij was want we hadden twee trolleys en twee koffers plus de rolstoel.
Het inchecken verliep spoedig en we konden plekken krijgen bij het raam op rij 3 A en C in plaats van de plaatsen in het midden op 3D en 3F.
Na afscheid genomen te hebben van Sebastian (die zien we vrijdagavond weer) gingen we een hapje eten bij Bread, lekker een ham-kaas croissantje/saucijzenbroodje en beker thee/koffie.

Tom kocht een aantal doosjes sigaren en ik wat leuke tijdschriften.
We kwamen er achter dat Tom z'n e-reader vergeten was, maar hij kan voorlopig de mijne gebruiken en Sebastian kan die van hem aan het eind van de week meenemen.
Bij de douane was het rustig en we liepen op ons gemak naar de gate waar het vliegtuig op tijd vertrok, al om 9 uur. Wat een mooi vliegtuig is de Dreamliner,

We hadden stoelen in Star Class geboekt en hadden veel beenruimte, de stoelen konden ook een eind achterover. Daarbij kon je een beensteun mee laten gaan, zodat het net leek of je een bed had. Helemaal top. Iedere stoel heeft een groot eigen scherm voor films en spelletjes.
De vlucht zou 9 uur en 3 kwartier duren en we werden goed verwend met allerlei drankjes en hapjes.
We hebben allebei nog een poos geslapen en terwijl Tom een film keek, las ik in mijn nieuwe boek "Lieveling" van Kim van Kooten, die ik onlangs gekregen had.

's Morgens kregen we een groente omelet met brood en wat fruit en yoghurt en in de loop van de middag hadden we de keuze tussen kip-kerrie of rundvlees met pepersaus.

Op deze foto kun je de afstand zien tot de stoel voor je, het was soms zelfs moeilijk voor me om bij mijn spullen te komen die ik er opgeborgen had.

Je kon goed merken dat het toestel nieuw was, het was veel stiller en had een leuk gadget, want de ramen konden geblindeerd worden, maar je kon toch naar buiten blijven kijken. Dit kon je zelf regelen door aanraking.
We konden zo nu en dan de cockpit inkijken waar ze met 3 man zaten.

Printscreen, met dank aan Wilco

Toen we geland waren kwam ineens Ron, de man van Monique B., ons de groetjes doen van haar. Ik hoorde iemand zeggen, "ja maar hoe zien ze er uit dan?" en doorat ik Nederlands hoorde keek ik op en herkende Ron eigenlijk direct van het blog van de Biegjes. Monique had gelezen dat wij op dezelfde vlucht zouden zitten als Ron. Vorig jaar hadden de kinderen bij Monique in het toestel gezeten, erg toevallig.
Ron bood aan ons te helpen met de bagage. Dat kwam goed uit, want anders was het wel een onderneming voor Tom om mij te duwen en de bagage mee te nemen.
Bij de paspoortcontrole duurde het best wel een poosje voor dat we erdoor waren en omdat we aangegeven hadden voedsel bij ons te hebben (o.a. kaas en beschuit) moesten we langs een extra controle. Hier werden Toms sigaren ook uitvoerig bekeken.
Eenmaal buiten gekomen zag ik Sally staan die Ron kwam ophalen, ook haar herkende ik van de blogs.
Bij Hertz stond er een gloednieuwe witte Ford Escape voor ons klaar waar alles prima in paste. Het is niet ver lopen naar de parkeerplaats dus dat is makkelijk en om even na tweeën konden we al richting Davenport gaan rijden. Het was 19 graden en zonnig met een strakblauwe hemel. Wat heerlijk om hier weer te zijn, het voelt zo als thuiskomen. Net of we er vorige week nog waren.

Wat wel vreemd was, is dat we in Watersong niet rechtsaf hoefden te slaan richting Tigerlily Court maar door moesten rijden naar het huis dat we gehuurd hebben. Dit ligt in een ander gedeelte en was even wennen voor ons. De villa en het interieur zagen er prima uit en we zullen ons hier goed vermaken de komende weken. Er stond een fles witte wijn voor ons klaar, heel aardig.

Morgen zal ik wat meer foto's plaatsen van de villa, de keuken is geweldig en er staan heel mooie meubels en alles is heerlijk ruim.
Omdat de internetverbinding niet direct lukte belde ik eerst even met de kinderen, dat is het voordeel van zo vroeg aankomen, dat je nog op een beetje schappelijke tijd kunt bellen.
We besloten al vroeg te gaan eten en daarna wat boodschappen te doen bij Publix zodat we morgenochtend thuis kunnen ontbijten. Het plan is om morgen later op de dag wel uitgebreid alle paden door te lopen bij Walmart voor alle andere boodschappen.
Het was even de vraag waar we zouden gaan eten maar de keuze viel op Longhorn.
Hier was het om half 6 niet druk en we kozen als starter Wild West Shrimp die we gratis kregen met een voucher. Het was erg lekker, maar alleen veel te veel, je kon hier makkelijk met 4 personen van eten.
Tussendoor kregen we een Caesar salade en Tom had biefstuk met  Jalapenos gekozen en ik gebakken zalm met rijst. Het smaakte goed maar was teveel, ik kreeg mijn bordje niet leeg.

Crispy, hand-battered shrimp with spicy cherry peppers, garlic butter and Ranch dressing

Atlantic Salmon marinated in bourbon marinade and grilled to flaky perfection, served over rice

Bij Publix haalden we snel wat boodschappen zoals vleeswaren, melk, water, thee, bier, cornflakes, jam, eieren en kiwi's. We weten hier al aardig de weg dus dat was zo gepiept.
Thuis dronken we een koffie en thee en rond 10 uur gingen we naar bed, want we waren het behoorlijk zat.