zondag 7 februari 2016

5 februari vertrekdag - Disney Springs - TUI vlucht en 6 februari aankomst Schiphol

Toen we vrijdag wakker werden merkten we dat het een stuk koeler was buiten want de verwarming sloeg zelfs aan. De lucht was knalblauw en het zonnetje kwam al door, het werd vandaag niet warmer dan 15 graden.
We hoefden ons niet te haasten en konden de hele dag nog in de villa blijven en hoefden pas om 17 uur de deur uit.
We hadden zin om nog een keer bij Disney Springs te kijken en daar bij Starbucks een bakkie te doen. De nieuwe Starbucks zaken zien er heel modern uit tegenwoordig en we gingen bij het filiaal langs het water zitten. Op verzoek van Nathalie kochten we een aantal plakjes Lemon pound cake om mee te nemen naar huis. De cake die je in Nederland bij Starbucks koopt, smaakt heel anders en is lang zo lekker niet.
Hier zag je de leuke bootjes (Amphicars) voorbij varen die bij het Boathouse vertrokken.




Eenmaal terug bij de parkeergarage was het een herrie van jewelste, het brandalarm ging af! Iedereen werd verzocht de garage onmiddellijk te verlaten en de liften niet te gebruiken. We hadden de rolstoel mee dus moesten toch een verdieping omhoog naar de auto toe. Je moet er toch niet aan denken dat je vast zou komen te zitten in een lift maar alles ging goed.
Mijn broer Wilco had nog een verzoek ingediend voor een "Penpe t-shirt" met een Amerikaanse vlag en Florida erop en we reden naar de 192 om bij een giftshop rond te kijken. Vroeger was er echt heel veel kitsch te koop maar deze winkel had nog best mooie spullen hangen en staan.
We konden er gelukkig goed slagen en zagen nog een aantal andere leuke dingen.
Thuisgekomen gingen we langzaam aan de spullen bij elkaar zoeken en inpakken. We hadden een extra tas meegenomen en dat was maar goed ook.
We mogen in Star Class 40 kg bagage per persoon meenemen dus we hoefden niet over het gewicht in te zitten.
Voor de terugvlucht had ik een trombosespuit meegekregen die ik nog bij mezelf inbracht.
Na een poos buiten gezeten te hebben was het toch echt tijd om te gaan en we werden zelfs op een speciale manier gedag gezegd.



Onderweg naar Sanford kwamen we op de 417 in een file terecht en moesten we ons nog haasten ook. Vlak voor het vliegveld tankten we de auto vol en reden naar Hertz rental return. Tom ging de auto uitladen en ik ging de sleutel inleveren en kilometerstand doorgeven bij de balie en kreeg het 0 bonnetje mee omdat de auto al prepaid was. We hebben deze vakantie in totaal 2500 miles gereden, dus ruim 4000 km.
We checkten de bagage in, 27 kg, 13 kg en 23 kg en nadat Tom even was wezen roken buiten, kwamen Rosa en Boudewijn aangerend. Zij hadden op de I4 in een file gestaan en hadden ineens ook moeten haasten.
We gingen met elkaar langs de douane en wilden wat eten in het enige restaurant wat zich boven bevindt. Anders zouden we in het vliegtuig pas eten krijgen als we in Miami opgestegen waren en dat vonden we zo laat worden.
Ik bestelde wat Chicken Tenders maar deze waren zo groot, die kreeg ik echt niet op. Niemand wilde met me delen dus ging meer dan de helft retour.

De vlucht werd vertraagd van 20.50 uur naar 21.50 uur  en we vermaakten ons toen maar met nog een wijntje en biertje in het restaurant. Eenmaal aan boord hadden we weer mooie plaatsen op rij 3 in Star Class.
Rosa en Boudewijn probeerden hun stoelen van comfort klasse om te boeken naar Star Class maar dat lukte niet meer.
De vlucht naar Miami duurde maar 35 minuten en daar stapten mensen uit en kwamen er weer nieuwe mensen bij.
Uiteindelijk vertrek het vliegtuig om 23.50 uur lokale tijd en zou de vlucht naar Amsterdam maar 7,5 uur duren. We zouden dan zelfs een uur eerder landen dan gepland.
We wachtten even het eten af en ik nam het traytje zonder de warme hap (rundvlees of pasta met kip) en at alleen wat crackers met kaas en een toetje. Tom probeerde het rundvlees maar vond het niet lekker. Na allebei nog een wijntje gedronken te hebben gooiden we de stoelen en beensteun onderuit en gingen slapen om beiden rond 13 uur Nederlandse tijd wakker te worden. Ik was nog een paar keer naar het toilet geweest maar sliep daarna steeds weer door.
We landden al om 13.20 uur en moesten nog een eind taxiën naar de gate.


Alle bagage was meegekomen en na afscheid te hebben genomen van Rosa en Boudewijn liepen wij naar de uitgang waar een compleet welkomstcomité op ons stond te wachten.
De kinderen hadden een leuke banner gemaakt waar we erg om moesten lachen.
Mijn broer Wilco en Pieter en Petra stonden er ook om ons te verwelkomen. Erg leuk en we gingen met z'n allen wat drinken bij Starbucks waar we nog genoten van de meegenomen lemon cake uit Amerika.


Tom reed met Sebastian mee naar huis en ik met Nathalie, dat was wel zo fijn anders had het nooit gepast in één auto met de rolstoel er nog bij.
Thuis werden de cadeautjes en andere spullen uitgepakt en aten we lekker Hollands, boerenkool met worst.

Zo is er een einde gekomen aan het verslag van deze heerlijke vakantie. Iedereen bedankt voor de vele en leuke reacties! Ik vond het weer leuk om het verslag te schrijven en het is fijn om dan te lezen als er zoveel mee gelezen wordt.
Dit was onze 20e keer Florida en we zijn nog steeds niet uitgekeken.
Hopelijk hebben jullie ook genoten van de restaurant verslagen. Uit eten gaan in Amerika is dus niet alleen hamburgers en patat eten maar er is zoveel meer. We hadden nog wel een week kunnen vullen met restaurants die nog op ons lijstje stonden, haha.
Hopelijk tot een volgend verslag!
Groetjes van ons allebei.

donderdag 4 februari 2016

Bok Tower Gardens, Walmart en Bonefish Grill

Vanmorgen ben ik de dag begonnen met een paar baantjes zwemmen in de pool, wat zal ik dat volgende week missen zeg, evenals de ruime slaapkamer. En wat ik vooral zo fijn vind aan de villa is dat alles gelijkvloers is.

We ontbeten aan de breakfast bar en zijn naar Bok Tower Gardens gereden in Lake Wales. Op de heenweg reden we over de 17 en terug namen we de 27. Onderweg zagen we veel sinaasappelbomen.
Bok Tower ligt 100 meter boven de zeespiegel en is het hoogste punt in Florida.
We waren hier al eens eerder geweest op een speciale dag waarbij het razend druk was, de toegang was toen gratis. Nu moesten we 12 dollar p.p. betalen voor het park en als je het huis wilde zien was het 18 dollar p.p.
Het huis hadden we vorige keer al bekeken dus dat sloegen we over. Het was nu beduidend een stuk rustiger.


We vielen met onze neus in de boter want het carillon ging precies spelen toen we aankwamen, dat klonk echt heel mooi.
We kwamen met mensen in gesprek die ons vroegen waar we vandaan kwamen. Volgens hun was de man die het carillon bespeelde ook een Nederlander. Later zagen we in het foldertje dat hij Geert d'Hollander heet en een Belg is, dus ze hadden het bijna goed. Op een tv scherm buiten in de tuin kon je hem zien spelen.
De tuinen zijn prachtig aangelegd en er zijn een aantal paden geasfalteerd maar het loopt soms steil en het pad bestaat zo nu en dan uit houtschors.
Met een temperatuur van 25 graden was het behoorlijk intensief voor Tom om mij te duwen en sommige heuvels op ging ik toch maar even lopen.





Het park zal binnenkort nog mooier worden want ze zijn volop het aan het uitbreiden waardoor sommige paden nu dood liepen en we moesten omlopen.

Jammer genoeg waren er geen grote lotusbladeren in het water, die had ik dolgraag eens willen zien. 


De airplants overwoekeren al snel de bloeiende planten



We hebben een tijdje zitten kijken bij  “Window on the pond” waar we mooie vogeltjes zagen vliegen. De squirrels speelden stofzuiger en pikten alle voer op die uit de voederbakken viel.






Op het terras bij het Visitor center dronken we wat en daarna gingen we bij Walmart een aantal boodschappen doen om mee te nemen naar huis, zoals diverse kruiden, Ranch dressing, pancake mix, Cinnamon toast en make-up.
Het is zo leuk om al die rare grote verpakkingen en verschillende smaken van een artikel te bekijken bij Walmart, je kijkt je ogen uit.



Proest!
Met Boudewijn en Rosa hadden we afgesproken om de laatste avond dat we hier zijn, gezellig met z'n vieren uit eten te gaan. Zij vliegen morgen met hetzelfde toestel terug als wij.
Rosa had een reservering gemaakt bij Bonefish Grill en dat was maar goed ook want het was heel druk met wachtende mensen.
Vooraf bestelden we de Bang Bang shrimp om te delen, dit is zo lekker.
foto internet
Voor de hoofdgerechten hadden we een keuze gemaakt uit het specials menu. De mannen dronken er bier bij en Rosa en ik hadden een glas koude witte wijn. Het was supergezellig en we raakten niet uitgekletst.

Boudewijn en ik namen Rhea's Cobia, ik had er aardappelpuree en coleslaw bij en Boudewijn spinazie en broccoli.
Moist, firm fish wood-grilled, topped with spinach, lump crab, lime tomato garlic sauce
Tom koos de Mahi Mahi met Pan Asian sauce, French fries and spinach
En Rosa koos filet mignon met shrimp, spinazie en broccoli
6 oz Filet Mignon topped with 3 colossal U-12 shrimp + scampi butter sauce (foto internet)

We werden door Rosa en Boudewijn opgehaald en weer thuisgebracht. Morgen zullen we elkaar weer zien op het vliegveld in Sanford.
We kunnen lekker nog de hele dag rustig aan doen bij de villa en vliegen pas 's avonds.
Voor wie het leuk vindt om ons te volgen, dit zijn onze vluchtgegevens. 

05-02-2016 - OR 318 - vertrek Sanford 20.50 uur, aankomst Schiphol 14.25 uur (op 06-02-2016).

Zo is er een eind gekomen aan 4 fantastische weken samen met Tom genieten in het heerlijke Florida maar ik kijk er nu ook naar uit om naar huis te gaan en de kinderen en Ollie weer te kunnen knuffelen want die heb ik toch behoorlijk gemist allemaal.

woensdag 3 februari 2016

Relaxen, Lakeland square mall en Vito's Chophouse

Dank jullie wel allemaal voor de lieve beterschap wensen.
Vandaag voelde ik me gelukkig wat beter, de pijn in mijn zij is nog wel aanwezig maar ik was niet misselijk meer en mijn eetlust was weer terug.

We hebben vandaag rustig aan gedaan en hebben heerlijk bij het zwembad gezeten in de zon.


Onderstaande tekst (naast de schuifpui)  is toch wel heel grappig. Of worden hier geen drankjes aan de bar mee bedoeld, hihi?

Pas in de loop van de middag gingen we op pad richting Lakeland square mall. Dit ligt aan de I4 richting Tampa, afslag 32. Er bevinden zich aan deze afslag heel veel restaurants, dus vanuit Davenport is dit eigenlijk net zo handig om hier te gaan eten in plaats van de drukke restaurants aan de 192.
In de mall zitten veel leuke winkels (Bath & Bodyworks, Yankee candle, Dillards, Sears, American Eagle, Aeropostale noem maar op) en het was er zo rustig, je kon er een kanon afschieten.
We moesten bij Hollister nog een boodschappenlijstje afwerken en dat is goed gelukt.
 Zelfs een FYE (For Your Entertainment) zit hier nog, bijna overal zijn ze verdwenen.

Een ijsje van Haagen-Dazs is altijd goed!
 Een speciale zaak voor wenkbrauwen? het moet niet gekker worden.


Op weg naar het restaurant reden we over International Drive en ik wilde even binnen kijken bij The World of Chocolate . Je kunt hier een tour door het museum doen voor 17 dollar maar ik wilde alleen even het winkeltje bekijken. Er lagen heerlijke bonbons en taartjes, maar ik vond het erg duur allemaal.



Tom wilde vanavond graag eten bij het restaurant waar we onze vakantie vorig jaar mee afgesloten hadden; Vito's Chophouse.
De auto wordt hier gratis voor je geparkeerd. We konden direct aan tafel en bestelden als appetizer een Lobster bisque voor mij en Rockefeller oesters voor Tom.

Rich and creamy bisque bursting with Maine lobster and served with swordfish croutons

Baked Rockefeller; Creamy spinach topped with provolone and hollandaise

De ober kwam aan tafel vertellen over de diverse soorten steaks die ze hier hebben maar we wisten al dat Tom de 8 oz filet mignon zou nemen met pepersaus en ik de tuna mignon.
Het was weer voortreffelijk.
Omdat het zo warm was buiten had ik mijn vestje vergeten en in het restaurant was het nu behoorlijk fris, de airco stond op full blast.
We hebben nog moeten lachen om onze ober want omdat het restaurant vlakbij de Orlando Eye staat vroeg hij of we er al in geweest waren.
Toen we zeiden dat we wel in Singapore en London in het reuzenrad geweest waren en daar zo genoten hadden van het uitzicht, zei hij dat hij in London ook wel eens de Eiffeltoren wilde zien. Haha.


Peppercorn crusted “Ahi” tuna mignon, seared rare and served with crispy herbs and our signature sauce
Tussendoor hadden we ook nog heerlijke warme broodjes en een garden salad gekregen.


Het was dus weer smullen geblazen.
We dronken thuis koffie en konden nog een tijdje buiten zitten want de temperatuur was nog zeer aangenaam.