5 februari vertrekdag - Disney Springs - TUI vlucht en 6 februari aankomst Schiphol

Toen we vrijdag wakker werden merkten we dat het een stuk koeler was buiten want de verwarming sloeg zelfs aan. De lucht was knalblauw en het zonnetje kwam al door, het werd vandaag niet warmer dan 15 graden.
We hoefden ons niet te haasten en konden de hele dag nog in de villa blijven en hoefden pas om 17 uur de deur uit.
We hadden zin om nog een keer bij Disney Springs te kijken en daar bij Starbucks een bakkie te doen. De nieuwe Starbucks zaken zien er heel modern uit tegenwoordig en we gingen bij het filiaal langs het water zitten. Op verzoek van Nathalie kochten we een aantal plakjes Lemon pound cake om mee te nemen naar huis. De cake die je in Nederland bij Starbucks koopt, smaakt heel anders en is lang zo lekker niet.
Hier zag je de leuke bootjes (Amphicars) voorbij varen die bij het Boathouse vertrokken.

Eenmaal terug bij de parkeergarage was het een herrie van jewelste, het brandalarm ging af! Iedereen werd verzocht de garage onmiddellijk te verlaten en de liften niet te gebruiken. We hadden de rolstoel mee dus moesten toch een verdieping omhoog naar de auto toe. Je moet er toch niet aan denken dat je vast zou komen te zitten in een lift maar alles ging goed.
Mijn broer Wilco had nog een verzoek ingediend voor een "Penpe t-shirt" met een Amerikaanse vlag en Florida erop en we reden naar de 192 om bij een giftshop rond te kijken. Vroeger was er echt heel veel kitsch te koop maar deze winkel had nog best mooie spullen hangen en staan.

We konden er gelukkig goed slagen en zagen nog een aantal andere leuke dingen.
Thuisgekomen gingen we langzaam aan de spullen bij elkaar zoeken en inpakken. We hadden een extra tas meegenomen en dat was maar goed ook.
We mogen in Star Class 40 kg bagage per persoon meenemen dus we hoefden niet over het gewicht in te zitten.
Voor de terugvlucht had ik een trombosespuit meegekregen die ik nog bij mezelf inbracht.
Na een poos buiten gezeten te hebben was het toch echt tijd om te gaan en we werden zelfs op een speciale manier gedag gezegd.

Onderweg naar Sanford kwamen we op de 417 in een file terecht en moesten we ons nog haasten ook. Vlak voor het vliegveld tankten we de auto vol en reden naar Hertz rental return. Tom ging de auto uitladen en ik ging de sleutel inleveren en kilometerstand doorgeven bij de balie en kreeg het 0 bonnetje mee omdat de auto al prepaid was. We hebben deze vakantie in totaal 2500 miles gereden, dus ruim 4000 km.

We checkten de bagage in, 27 kg, 13 kg en 23 kg en nadat Tom even was wezen roken buiten, kwamen Rosa en Boudewijn aangerend. Zij hadden op de I4 in een file gestaan en hadden ineens ook moeten haasten.
We gingen met elkaar langs de douane en wilden wat eten in het enige restaurant wat zich boven bevindt. Anders zouden we in het vliegtuig pas eten krijgen als we in Miami opgestegen waren en dat vonden we zo laat worden.
Ik bestelde wat Chicken Tenders maar deze waren zo groot, die kreeg ik echt niet op. Niemand wilde met me delen dus ging meer dan de helft retour.

De vlucht werd vertraagd van 20.50 uur naar 21.50 uur  en we vermaakten ons toen maar met nog een wijntje en biertje in het restaurant. Eenmaal aan boord hadden we weer mooie plaatsen op rij 3 in Star Class.
Rosa en Boudewijn probeerden hun stoelen van comfort klasse om te boeken naar Star Class maar dat lukte niet meer.
De vlucht naar Miami duurde maar 35 minuten en daar stapten mensen uit en kwamen er weer nieuwe mensen bij.
Uiteindelijk vertrek het vliegtuig om 23.50 uur lokale tijd en zou de vlucht naar Amsterdam maar 7,5 uur duren. We zouden dan zelfs een uur eerder landen dan gepland.
We wachtten even het eten af en ik nam het traytje zonder de warme hap (rundvlees of pasta met kip) en at alleen wat crackers met kaas en een toetje. Tom probeerde het rundvlees maar vond het niet lekker. Na allebei nog een wijntje gedronken te hebben gooiden we de stoelen en beensteun onderuit en gingen slapen om beiden rond 13 uur Nederlandse tijd wakker te worden. Ik was nog een paar keer naar het toilet geweest maar sliep daarna steeds weer door.
We landden al om 13.20 uur en moesten nog een eind taxiën naar de gate.

Alle bagage was meegekomen en na afscheid te hebben genomen van Rosa en Boudewijn liepen wij naar de uitgang waar een compleet welkomstcomité op ons stond te wachten.

De kinderen hadden een leuke banner gemaakt waar we erg om moesten lachen.
Mijn broer Wilco en Pieter en Petra stonden er ook om ons te verwelkomen. Erg leuk en we gingen met z'n allen wat drinken bij Starbucks waar we nog genoten van de meegenomen lemon cake uit Amerika.

Tom reed met Sebastian mee naar huis en ik met Nathalie, dat was wel zo fijn anders had het nooit gepast in één auto met de rolstoel er nog bij.
Thuis werden de cadeautjes en andere spullen uitgepakt en aten we lekker Hollands, boerenkool met worst.

Zo is er een einde gekomen aan het verslag van deze heerlijke vakantie. Iedereen bedankt voor de vele en leuke reacties! Ik vond het weer leuk om het verslag te schrijven en het is fijn om dan te lezen als er zoveel mee gelezen wordt.
Dit was onze 20e keer Florida en we zijn nog steeds niet uitgekeken.
Hopelijk hebben jullie ook genoten van de restaurant verslagen. Uit eten gaan in Amerika is dus niet alleen hamburgers en patat eten maar er is zoveel meer. We hadden nog wel een week kunnen vullen met restaurants die nog op ons lijstje stonden, haha.
Hopelijk tot een volgend verslag!
Groetjes van ons allebei.